Kendimi bildim bileli hep bir fotoğraf makinam olsun onunla kartpostal gibi fotoğraflar çekeyim istmişimdir özellikle de kelebek fotoğrafı  zaman içerisinde çeşitli çap ve markada fotoğraf makinam oldu ama fotoğrafını çekebilcğim bir kelebeğim olmadı hiç bu düne kadar geçerliydi çünkü dün bir kelbek beni bilirmiş gibi döne döne geldi ve tam oturduğum balkonun önündeki güle kondu ve beklemeye başladı sanırım beklediği benim jetonun düşmesiydi.Uzun uzun bakıştık bir süre sonra iç sesim  fotoğrafmakinası nerede acaba diye sorunca düşecek olan jetonun.Kelebeği daha fazla bekletmemek adına hemen ama yavaş hareketlerle açtım makinamı kelebekcik kaçmasın diye ama hoş onunda kaçmaya niyeti yoktu beni kelbek fotoğrafçısı yapacaktı kafaya koymuştu.Uzaktan kare kare fotoğrafını çektiktn sonra daha ayrıntılı çekim yapmak için anteninin dibine yaklaştım ama yine de kaçmadı ben de bu anı ölümsüzleştirdim kendi çapımda yetmezmiş gibi bir de sosyal paylaşım sitelerinde ve son olarak da bloğumda paylaştım .O da bunu biliyor sanırım bugün de ziyaretime geldi sanırım ailemizin kelbeği olacak bu gidişle ve ben ona yıllar sonra ben olmasaydım hala tarlalarda uçan bir kelebek olacaktın sayemde ünlendin bloguma çıktın diyebileceğim.....o da bana ben de olmasaydım sen de paylaşacak konu arayacaktın ve hala tarlalarda fotoğrafını çekeceğin bir kelbek arıyor olacaktın diyecek.Laf aramızda arayışım hep devam edecek aman kulağına gitmesin artistin kapris yapar sonra.


Bugün 14.sü düzenlenen İSMEK Genel Sergisi için Feshanedeydim.Burada bahsini ettiğim beni bir süre hayattan soyutlayan proje ile hazırlanmıştım sergiye üstelik sergilenip sergilenmeyeceğinden de emin değildim.Feshaneyi sergi için hazırlayan dekaratörler karar veriyorlarmış sergiye çıkacak işlere .yapılan konsepte uygun olup olmadığına göre.Ben de sergi için yerminderi taklidi yapan aslında ilerleyen tarihlerde neye dönüşeceğinin kimseler tarafından bilinmdiği ve kendisine kısaca kızım dediğim bu işle katıldım.
     İşlerimin yoğunluğundan sergiyi gezememiştim kızımı orada boynu bükük bırakmıştım anlayacağınız.Serginin son günü olduğunu öğrenince apartopar Feshaneye koştum kızım bana küsmesin bir fotoğrafını çekeyim de aramızda barış inşa edelim dedim.Ne iyi etmişim de gitmişim birara Bahçecilik Kursunun alanında ufak çaplı aşı uygulamasına bile katıldım. Birkaç sene önce yine bir İSMEK Sergisi için gitmiştim Feshaneye o zaman da sergiyi çok beğenmiştim ama bu seneki sergiyi ağzım bir karış açık seyrettim yapılan ve sergilenen işler o kadar güzel ve o kadar profesyoneldi ki soluksuz gezdim .Sergideki işleri kursiyerler değil de profesyoneller yapmış sanırdınız işte bu işlerin arasında sönük kalsa da benim yaptığım iş de sergilenmişti ve bu gerçekten hoş bir duygu itiraf etmeliyim ki kızımı orada görmek bütün yorgunluğumu unutturdu bana ve şimdiden bir daha asla sergi için iş yapmam diyen ben gelecek senenin projesi için araştırmalara başladım bile ben akıllanmam iflah olmam......