Kahve

“Biz Şarklılar genellikle kahveyi severiz. Bol bol içeriz. Dost ve arkadaşlarımıza takdim ederiz.Kahve dert ortağımızdır. Biraz canımız sıkıldı mı ‘gelsin bir kahve’ deriz. Biraz yol yürüdükten sonra yorgunluğu gidermek için

kahve içeriz.Hamama gideriz,yıkanmazdan evvel ve yıkandıktan sonra birer fincan kahve içeriz. Hoş

bir yer gördük mü derhal bir kahve ısmarlarız. Ahbabımızdan biri geçerse ona da davetle bir kahve

içiririz. Sabahleyin gözümüzü kahve ile açarız. Gece yatarken de bir kahve içerek gözümüzü kapar, uykuya varırız. Her yemeği takiben mutlaka bir fincan kahve içeriz…Biraz dertleşmek isteyince mutlaka kahve ısmarlarız. Mühim bir meseleden bahsedilecek,sohbet edilecek, yeni ahbap olunacak, çarşı ve pazardan bir şey

alınacak oldu mu derhal bir fincan kahve ısmarlanır ve içilerek söze girişilir…Elhâsıl, her hâlukârda

ve her zaman ve mekanda afiyetle birer kahve içeriz vesselâm! 

 1915 tarihlerinde yayınlanan Osmanlıca tıbbi aile dergisi olan Afiyet' den alıntı metin.